• امیرالمؤمنین علی علیه السلام از نگاه دیگران

موضوع: ولادت حضرت علی علیه السلام

کلمات کليدي: امام علی، امیرالمومنین، ویژگی، ویژگی های رفتاری

1. ابوبکر (خلیفه اول):

اَقیلُونى وَ لَست بِخَیرِکُم وَ على فیکم ^(۱)

۲. عمر بن خطاب (خلیفه دوم):

یا عَلى لَو وازن ایمانَک ایمانَ اَهلَ السماواتِ وَ الاَرض لَیزیدَ ایمانِکَ ایمانهم^(۲)

عَجزت النِساء اَن تلد مِثلَ عَلى بنِ اَبى طالِب، لَولا عَلى لَهَلَکَ عُمَر^(۳)

لا اَبقانِى الله لِمُعضَله لَم یَکُن لَها اَبوالحَسن^(۴)

۳. عبد الرحمن سیوطى (از علماى اهل سنت):

على رضى الله عنه یکى از ده نفرى است که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم به آنها مژده بهشت داده است و او برادر و داماد رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم و همسر فاطمه علیها السلام سرور زنان عالم و یکى از پیشقدمان اسلامى و یکى از مشهورترین افراد شجاع و از معروفترین زهاد، و رساترین سخنوران، و یکى از کسانى است که قرآن را جمع و به پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم عرضه کرد^(۵)

۴. شبلى شمیل (دانشمند مسیحى):

بدون تردید على بن ابى طالب علیه السلام بزرگ بزرگان و تنها نسخه اى است که نمونه آن در غرب، شرق، گذشته و حال دیده نشده است^(۶)

۵. جاحظ (از بزرگان اهل سنت):

سخن گفتن درباره علی علیه السلام ممکن نیست، اگر قرار است حق علی علیه السلام ادا شود گویند غلو است، و اگر حق او ادا نشود درباره علی علیه السلام ظلم است^(۷)

۶. خلیل غوى از (بزرگان اهل سنت):

چه بگویم درباره کسى که دوست و دشمن فضایل او را انکار نمودند، دوست به واسطه ترس، دشمن به واسطه حسد، مع الوصف عالم از فضایل او پر شد^(۸)

۷. معاویه:

خَیرُ البَریَه بَعد اَحمَد حیدر وَ الناس اَرض وَ الوَصىُ سَماء^(۹)

۸. قاسم حبیب جابر (از علماى اهل سنت) در اوایل کتابش با عنوان «الاهداء» مى نویسد:

این کتاب را به رهبرى تقدیم مى کنم که نرمى و خشونت و رحمت و سخت گیرى را جمع کرد... به اسلام عظمت بخشید و راهش را روشن ساخت... به مبادى حق و عدل و نیکى و دوستى پاى بند ماند... وبالاخره به امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام... شهید حق تقدیم مى کنم^(۱۰)        

علی علیه السلام سراسر عمرش را در پیروى از نمونه عالى کمال و فضیلت (پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم) گذرانده، پیوسته ملازم آخرین حد کمال در اخلاق بود^(۱۲)

۱۱. ابن ابى الحدید (شارح نهج البلاغه):

علی علیه السلام مانند خورشید تابان بود که با کف دست پوشیده نمى شود و مثل روز روشن است که اگر یک تن آن را بیند، دیدگان دیگران خواهد دید. ... علی علیه السلام سرآمد همه فضایل و سرچشمه آنهاست^(۱۳)

۱۲. شیخ محمد عبده:

کلام امام على بن ابى طالب علیه السلام، پس از کلام خداى متعال و پیغمبرش صلى الله علیه و آله و سلم شریف ترین و برترین سخن و سرشارترین کلام از لحاظ مواد و داراى بهترین شیوه است و بیشترین معانى و محتوا را دارد^(۱۴)

۱۳. کاردینو (دانشمند مسیحى):

علی علیه السلام آن قهرمان دردمند خونین دل و آن یکه سوار ژنده پوش و آن امام شهیدى است که صاحب روح ژرف است و رمز عذاب الهى در اعماق آن نهفته است^(۱۵)

۱۴. سلیمان کتانى:

هر سخنى درباره على بن ابى طالب علیه السلام گفته شود که او را در مکان و زمان محصور دارد جز سخن پردازى و ترتیب الفاظ نخواهد بود و آن هم الفاظى بسته و مرده که روح معانى بدان در نتواند آمد^(۱۶)

۱۵. میخائیل نعیمه (نویسنده معروف مسیحى):

قهرمانی هاى امام على علیه السلام فقط منحصر به میدان هاى کارزار نیست، بلکه او در روشن اندیشى، پاکى وجدان، سحر بیان، عمق و کمال انسانیت، شور و حرارت ایمان، بلندى همت و فکر، یاورى و هوادارى از رنجیده ها در قبال جفاکاران و فروتنى در مقابل حق، هر کجا که تجلى کند، نیز قهرمان بود^(۱۷)

۱۶. جرج جرداق (مسیحى دانشمند و نویسنده معاصر):

اى روزگار! چه مى شد اگر تمام نیروهاى خود را بسیج مى کردى و در هر عصرى و زمانى بزرگ مردى، چون على علیه السلام با همان عقل و دهان و قلب، با همان زبان و همان شمشیر به جهان ارمغان مى دادى؟^(۱۸)

۱۷. توماس کارلایل (فیلسوف انگلیسى):

على علیه السلام به خاطر شدت عدالتش به شهادت رسید^(۱۹)

۱۸. گابریل دى انگیرى:

على علیه السلام یگانه و تنها نمونه اى است که تاریخ از این حیث (قهرمان قهرمانان بودن) به ما نشان مى دهد^(۲۰)

۱۹. جرجى زیدان (دانشمند مسیحى):

على علیه السلام همچون آفتاب نیمروز مى درخشد^(۲۱)

۲۰. اقبال لاهورى:

على علیه السلام سر نبوت پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم است

اى سر نبوت محمد

اى وصف تو مدحت محمد

بى تو نتوان به او رسیدن

بى او نتوان به تو رسیدن!^(۲۲)

پى نوشت ها:

۱) ترجمه و شرح نهج البلاغه فیض الاسلام: ۱/۴۸.

۲) چهارده معصوم علیهم السلام ، ص ۴۳، آیت الله مظاهرى.

۳) على کیست؟ ص ۱۰۶، فضل الله کمپانى.

۴) همان، ص ۱۰۹.

۵) تاریخ الخلفاء، ص ۱۹۷، عبد الرحمن سیوطى.

۶) على بن ابى طالب، ص ۶، محمد کامل حسن الحمامى.

۷) چهارده معصوم علیهم السلام ص ۴۲، آیت الله مظاهرى.

۸) همان.

9) همان، ص ۵۵.

۱۰) فلسفه الاعتزال فى نهج البلاغه، صفحه الاهداء، دکتر قاسم حبیب جابر.

۱۱) مقدمه نهج البلاغه، ص ۲۹، دکتر صبحى صالح.

۱۲) روزنامه سلام، مورخه ۱۶/۱۰/۷۱، شماره ۴۷۵.

۱۳) چهره درخشان اسلام، ابن ابى الحدید، ص ۳۳ ۳۳، ترجمه على دوانى.

۱۴) مقدمه تصحیح نهج البلاغه، ص ۴۳، شیخ محمد عبده.

۱۵) الامام على صوت العداله الانسانیه: ۵/۲۳۳، جرج جرداق مسیحى.

۱۶) الامام على نبراس و متراس، ص ۱۳و ۱۴، سلیمان کتانى.

۱۷) مقدمه کتاب صوت العداله الانسانیه، ص ۲۳، جرج جرداق مسیحى.

۱۸) همان ج ۱، ص ۴۷.

۱۹) همان ، ج ۵، ص ۲۳۶.

۲۰) شهسوار اسلام، ص ۲۴۳، کابریل انگیرى، ترجمه عمادى.

۲۱) مقدمه کتاب شهید رمضان، جرجى زیدان.

۲۲) توصیه هایى جهت اتحاد مسلمانان جهان از آثار اقبال لاهورى، ص ۱۰۶.

نوشته شده توسط ویژه نامه در روز چهارشنبه 1391/2/27 ساعت 19:6

من این مطلب را پسندیدم