• توطئه اى كه فاش گرديد

موضوع: قضاوت

کلمات کليدي: امیرالمومنین، خصومت، خلیفه دوم، قضاوت، ودیعه

در زمان خلافت خلیفه دوم، دو نفر امانتى را نزد زنى به وديعت گذاشتند و به وى سفارش نمودند كه تنها با حضور هر دوى آنان وديعه را تحويل دهد.

پس از مدتى يكى از آن دو به نزد زن رفته و مدعى شد كه دوستش مرده است و وديعه را مطالبه نمود. زن در ابتدا از دادن سپرده امتناع ورزيد ولى چون آن مرد زياد رفت و آمد مى نمود و مطالبه مى كرد، وديعه را به وى داد. پس از گذشت زمانى مرد ديگر به نزد زن آمده و خواستار وديعه گرديد، زن داستان را برايش بازگو نمود؛ اما مرد قبول نکرد و در نتیجه با هم اختلاف پیدا کردند، لذا -برای قضاوت-  نزد خلیفه رفتند.

خلیفه به زن گفت: تو ضامن وديعه هستى. (و باید غرامت بدهی)

اتفاقا اميرالمومنين عليه السلام در آن مجلس حضور داشت؛ زن از خلیفه خواست تا امیرالمومنین عليه السلام بين آنان داورى كند. خلیفه قبول کرد و گفت: يا على، ميان آنان قضاوت كن.

اميرالمومنين عليه السلام به آن مرد رو كرد و فرمود: مگر تو و دوستت به اين زن سفارش نكرده ايد كه سپرده را به هر كدامتان به تنهايى ندهد؟ اكنون وديعه نزد من است، برو ديگرى را به همراه خود بياور و آن را تحويل بگير.

به این ترتیب امیرمومنان صلوات الله علیه زن را ضامن وديعه نكرد و از اين راه توطئه آن دو مرد را آشكار نمود؛ زيرا حضرت علی عليه السلام مى دانست كه آن دو مرد با هم تبانى كرده و خواسته اند هر دو نفرشان از زن ودیعه را مطالبه كنند تا او به هر دو غرامت بپردازد.

--------------------------

منبع: كتاب قضاوتهاي اميرالمومنين عليه السلام

نوشته: آيت الله شيخ محمد تقی تستری

نوشته شده توسط مجیدی در روز چهارشنبه 1391/4/28 ساعت 16:21

من این مطلب را پسندیدم