• قرآن گویا

موضوع: راه ابوتراب

کلمات کليدي: قرآن گویا، قرآن ناطق

وقتی کاروان کربلا را به پیش یزید بردند، یزید لعنة‌الله علیه خطاب به امام سجاد علیه‌السلام آیه‌ای از قرآن را خواند:

« ما اصابکم من مصیبة فبما کسبت ایدیکم»^[1]

« هر مصیبتی که بر شما برسد به سبب اعمالی است که انجام داده‌اید.»

امام علیه‌السلام در پاسخ آن حرامزاده فرمودند:

هرگز این آیه درباره ما نازل نشده، بلکه آنچه مطابق ما است و درباره‌ی ما نازل شده این آیه است:

« ما اصاب من مصیبة فی‌الارض و لا فی انفسکم الا فی کتاب من قبل ان نبراها ...»^[2]

« هیچ رنج و مصیبتی در زمین و در وجودتان نرسد مگر آنکه در کتابی (لوح محفوظ) ثبت شده، پیش از آنکه آن را پدید آوریم ...»

درست است؛ یزید که شقی‌ترین مردم است هم قرآن بلد بود،

اما قرآنی که معاویه به او یاد داده بود.

وقتی قرآن ناطق به کنار گذاشته شود، قرآن روی کاغذ مایه‌ی گمراهی خواهد شد و نه هدایت.

امیرالمومنین علی علیه السلام - هنگامی که شامیان در صفّین تصمیم گرفتند که قرآن را حَکَم قرار دهند- فرمودند:

« این، کتابِ خاموش خداست و من، سخنگوی اویم. پس به کتاب گویای خداوندی دست آویزید و حکم کردن به کتاب صامت خدا را وانهید؛ چرا که جز من سخنگویی برای آن نیست.» ^[3]

« این، کتاب خاموش خداست و من کتاب گویای خدا هستم.» ^[4]

-----------------------------

[1] سوره شوری/437

[2] سوره حدید/22

[3] العمدة:550:330.

[4] وسائل الشیعة:33147:34:27. نیز، ر. ک:الإرشاد:249.

نوشته شده توسط گروه فضائل در روز پنجشنبه 1391/9/9 ساعت 18:59

من این مطلب را پسندیدم