فرستنده: علیرضا مرادی

موضوع: علی برتر است

نویسنده: علیرضا مرادی

منبع:

چکیده:

اگر مى ‏خواهى در نجف مجاور من باشى اينجا همين نان و ماست و فيجيل و فرش طلبگى است ولى اگر زندگى مادّى قابل توجّهى مى‏خواهى بايد به هندوستان در شهر حيدرآباد دكن به خانه فلان كس مراجعه كنى، چون حلقه به در زدى و صاحب خانه در را باز كرد به او بگو:

متن مقاله:

حُرِّه دختر حليمه سعديه ، خواهر رضاعى نبى اكرم صلّى اللّه عليه و آله روزى به كاخ حكومتى حجّاج بن يوسف ثقفى ، وارد شد.

حجاج از طرز برخورد و حركات او - كه خيلى وزين و بى اعتنا بود- فهميد كه يك زن معمولى نيست . بعد از اينكه او را شناخت ، از او سؤ ال كرد: تو حُرّه ، دختر حليمه سعديه اى ؟

گفت : بلى .

حجاج گفت : مدتى در انتظار ديدار تو بودم ، زيرا به من خبر رسيده كه تو ،على را برتر از صحابه پيامبرصلّى اللّه عليه و آله می دانى و او را بر ابوبكر، عمر، عثمان ، ترجيح مى دهى ؟

حرّه گفت : نه تنها از صحابه ، بلكه از تمام افرادى كه ، از صحابه بهترند، بالاتر و بهتر مى دانم !

حجاج گفت : مقصود خويش را روشن تر بيان كن ، كيست كه بالاتر از اصحاب پيغمبر باشد؟

حرّه گفت : بهتر از اصحاب پيغمبر بسيارند، از جمله آدم ، نوح ، لوط، ابراهيم ، موسى ، سليمان و ...

حجّاج ناراحت شده و گفت : واى بر تو، چقدر ادّعاى بزرگى كردى كه على را از بعضى انبياء بالاتر و برتر شمردى . اگر در اين باره دليل و برهانِ قوى ، اقامه نكنى ، تو را خواهم كشت .

برتری حضرت علی عليه السّلام نسبت به حضرت آدم عليه السّلام

حرّه با كمال شهامت ، به قرآن شريف ، تمسك كرد و براى هر يك از ادّعاهاى خود، دليل قاطع از كلام خدا، اقامه كرد و چنين گفت : اى حجّاج ! قرآن درباره حضرت آدم مى فرمايد: وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى:(1) آدم عصيان (ترك اولى ( كرد، ولى درباره حضرت على عليه السّلام وخانواده اش عليهم السّلام مى فرمايد: وَ كانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُوراً (2): سعى و كار شما مورد تقدير و ستايش است . و علاوه ، خداوند متعال حضرت آدم را در بهشت آزاد گذاشت و فقط او را از گندم ممنوع كرد و فرمود: وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَه (3): نزديك اين درخت نرويد. ولى او با همسرش ، به نزديك آن درخت رفتند و از آن خوردند. امّا على عليه السّلام در عين حاليكه تمام نعمتها بر او حلال بود از نان گندم نخورد.

حجاج با صداى بلند گفت : اَحْسَنْتِ! اَحْسَنْتِ!

برتری حضرت علی عليه السّلام نسبت به حضرت نوح عليه السّلام

بعد از او تقاضا كرد كه برترى على را بر نوح و لوط بيان كند.

حرّه گفت : قرآن مى فرمايد: ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً لِلَّذينَ كَفَرُوا اِمَرْاءَةَ نُوحِ وَ اِمْرَاءَةَ لُوطٍ كانَتا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحينَ فَخانَتا هُما فَلَمْ يُغْنيا عَنْهُما مِنَ اللّهِ شَيْئاً وَ قيلَ ادْخُلا اَلنّارَ مَعَ الدّاخِلينَ:(4)(خداوند بعنوان مثال براى كافران ، زنهاى لوط و نوح پيامبر را نامبرده كه به آن دو بزرگوار، خيانت كردند گرچه همسر دو پيغمبرند، امّا اين باعث رفع عذاب آنها نخواهد شد و در روز قيامت به هر دو خطاب ميشود: داخل شويد، به همراهى آنانكه داخل آتش اند. امّا حضرت على ابن ابى طالب عليه السّلام را همسرى است كه خشنودى او خشنودى خداست و خشم او خشم خداست .

برتری حضرت علی عليه السّلام نسبت به حضرت ابراهیم عليه السّلام

حجاج گفت : اَحْسنتِ يا حرّه ! قبول كردم امّا دليل برترى على عليه السّلام بر ابراهيم را بيان كن ،

حُرّه گفت : خداوند درباره حضرت ابراهيم در قرآن مى فرمايد: وَ اِذْقالَ اِبْراهيمُ رَبِّ اَرِنى كَيْفَ تُحْىِ الْمُوْتى قالَ اَوَلَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلى وَ لكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبى:(5) خدايا به من بنمايان كه چگونه مردگان را زنده مى كنى ؛ خطاب رسيد: مگر تو ايمان نياورده اى ؟ عرض كرد: بلى ايمان آورده ام ولى مى خواهم كه مطمئن شوم . خدا هم به او نماياند، امّا على عليه السّلام جمله اى را فرمود، كه دوست و دشمن ، آن را نقل كرده اند. حضرت در جواب صعصعه ابن صوحان ، - كه وقتى پرسيد: يا اميرالمؤ منين تو بالاترى يا حضرت ابراهيم ؟ - فرمود: ابراهيم عليه السّلام براى اطمينان قلبى خودش ‍ بخداوند عرضه داشت : رَبِّ اَرِنى كَيْفَ تُحْىِ الْمُوتى امّا من آنچنان اطمينان دارم كه لَوْ كُشِفَ الْغِطاءُ ما ازْدَدْتُ يَقيناً:(6) اگر پرده هاى غيبى از مقابل من برداشته شود بر يقين من افزوده نخواهد شد.

برتری حضرت علی عليه السّلام نسبت به حضرت موسی عليه السّلام

حجاج گفت : آفرين بر تو اى حرّه ! استدلال بسيار خوبى كردى ، حالا بگو، برترى على عليه السّلام بر موسى چيست ؟

حرّه گفت : حضرت موسى وقتى كه - در دفاع از مظلوم - يكى از ياران فرعون را كشت و به او خبر دادند كه طرفداران فرعون مى خواهند تو را به قتل برسانند. فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً يَتَرَقَّبُ:(7) او در حالى كه مى ترسيد، از مصر خارج شد و بسوى مدين رفت . امّا حضرت على عليه السّلام در ليلة المبیت ، (شب هجرت ) بجاى پيغمبر خوابيد و جان خود را بدون واهمه ، فداى پيامبر كرد، اين در حالى بود كه خطر قتل او، حتمى بود؛ اين عمل آن حضرت ، مورد تقدير خداوندى قرار گرفت ؛ آنجا كه مى فرمايد: وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَشْرى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ:(8) بعضى از مردم جان خود را براى رضاى خدا مى فروشند.

برتری حضرت علی عليه السّلام نسبت به حضرت سلیمان عليه السّلام

حجاج گفت : احسنتِ! حالا دليل خويش را بر افضلیت على عليه السّلام نسبت به حضرت سليمان ، بيان نما

حرّه گفت : حضرت سليمان به خداوند عرضه داشت : رَبِّ اغْفِرْلى هَبْ لى مُلْكاً لايَنْبَغىِ لاَِحَدٍ مِنْ بَعْدى:(9) پروردگارا! مرا ببخش و ملك و سلطنتى به من كرامت فرما كه سزاوار احدى بعد از من نباشد. امّا على عليه السّلام درباره دنيا و بيزارى از رياست آن فرمود: هَيْهاتَ! غُرّى غَيْرى لاحاجَةَ لى فيكَ قَدْ طَلَّقْتُكِ ثَلاثاً لارَجْعَةَ فيها! (10) اى دنيا! از من دور شو و غير مرا فريب ده ، من نيازى بتو ندارم ، من تو را سه طلاقه نموده ام و رجوعى در آن نيست. (11)

1391/5/13