فرستنده: امیر حسین اقبالی

موضوع: اخلاق اسلامی

نویسنده: فارس المومنین

منبع:

کلمات کلیدی: حلم ، خویشتن داری ، امام ، حسن ، مجتبی ، اهل بیت ،

متن مقاله:

حلم و خویشتن داری امام مجتبی (ع) روزي امام حسن مجتبي (ع) سوار بر مرکب خويش در شهر مدينه طي مسير مي کردند که با مردي از اهالي شام مواجه شدند. مرد شامي تا حضرت را شناخت بي درنگ به لعن و نفرين امام پرداخت و سخنان ناشايستي به زبان آورد. حضرت در همان حال با کمال خونسردي و بردباري تمام سخنان زشت و دشنامهاي او را با سکوت و صبر تحمّل کردند و خشم خود را فرو بردند. مرد شامي عقده دل باز کرد و خاموش شد. امام (ع) سکوت شکست و با لبخندي حاکي از صفاي دل سلام کردند و در حاليکه مهر و محبت در چشمان نافذ و سيماي نوراني ايشان موج مي زد، لب به سخن گشودند و فرمودند: اي مرد! گمان مي کنم که در اين شهر غريب باشي و شايد هم مرا به اشتباه گرفته اي! حالا اگر از ما رضايت بطلبي از تو راضي مي شويم و اگر چيزي از ما بخواهي، به تو مي بخشيم، اگر راه گم کرده اي راهنماييت مي کنيم، اگر گرسنه اي تو را سير مي نمائيم، اگر لباس نداري تو را مي پوشانيم، اگر نيازمندي تو را غني مي کنيم، اگر از جايي رانده شده يا فراري هستي تو را پناه مي دهيم و اگر خواسته اي داري بر مي آوريم، اگر توشه سفرت را پيش ما آوري و مهمان ما باشي براي تو بهتر است و تا هنگام رفتن از تو پذيرايي مي کنيم، زيرا خانه ما وسيع و امکانات مهمان نوازي مان فراهم است. مرد وقتي با اين برخورد کريمانه حضرت مواجه شد و سخنان شيوا و دلنشين آن بزرگوار را شنيد، ناراحتي خاصي وجدانش را آزار مي داد. آثار شرم و حيا بر صورتش ظاهر شده و پيش از آن که سخني بگويد، اشک ندامت بر گونه هايش لغزيد و با لحني خاضعانه و مؤدبانه عرضه داشت: شهادت مي دهم که تو خليفه خداوند بر روي زمين هستي، خداوند داناتر است که رسالتش را در کدام خانواده قرار دهد. اللّه اعلم حيث يجعل رسالته. تا اين لحظه شما و پدرتان منفورترين خلق خدا نزد من بوديد و اکنون شما را محبوبترين فرد روي زمين مي دانم. آنگاه به همراه امام (ع) راهي خانه حضرت شد. تا روزي که در مدينه بود در مهمانسراي حضرت پذيرايي مي شد. پس از آن واقعه در زمره دوستان و ارادتمندان خاص اهل بيت (ع) قرار گرفت. مناقب، ج 3، ص 19.

1390/5/24