• عامر بن عبد قيس

موضوع: اصحاب

کلمات کليدي: عامر بن قیس، جنگ صفین

«عامر بن عبد قيس» يکي از زهاد ثمانيه ^[1]  و از اتقياي اصحاب علي عليه‏السلام و قاريان عراق در سپاه صفين است. او به رفتار ضد اسلامي عثمان اعتراض مي‏نمود و او را از عواقب کار خود برحذر مي‏داشت. ^[2]

 عامر در جنگ صفين

قبل از آغاز جنگ صفين قاريان عراق و قاريان شام دور هم جمع شدند و کنار صفين قرارگاهي برپا نمودند، و براي آشتي بين اميرمؤمنان عليه‏السلام  و معاويه به آمد و شد پرداختند، از جمله اين قاريان عامر بن قيس، عبيده سلماني بودند، عامر که ساکن سواحل فرات بود به لشکر علي عليه‏السلام  پيوسته بود، اين چند نفر نزد معاويه رفتند و از او خواستند که چه مي‏خواهد؟

معاويه گفت:

من خون عثمان را مطالبه مي‏کنم!

گفتند:

از چه کسي مي‏خواهي؟

گفت:

از علي.

پرسيدند:

مگر علي او را کشته است؟

گفت:

آري او عثمان را کشته و به کشندگانش پناه داده است!

آنان خدمت اميرالمؤمنين عليه‏السلام آمدند و سخن معاويه را به عرض رساندند.

حضرت فرمود:

هرگز، آنچه معاويه گفته دروغ است، من او را نکشته‏ام.

اين جمع مجدداً نزد معاويه رفتند و پيام علي عليه‏السلام را رساندند و اين کار چندين بار تکرار شد و سرانجام نتوانستند معاويه را مجاب کنند که دست از جنگ بردارد و فتنه‏اي که به پا کرده است، خاموش کند.^[3]

عبادت و شب ‏زنده‏داري عامر

او گاهي شب تا صبح به نماز مي‏ايستاد و روزها هزار رکعت نماز مي‏خواند و به نفس خود خطاب مي‏کرد و مي‏گفت:

 به همين کار دستور داده شده‏اي و براي همين عبادت‏ها آفريده شده‏اي.

شخصي به عامر گفت:

آيا در نماز با خود حديث نفس و زمزمه‏اي داري؟

گفت:

آري به نفس خود حديث مي‏کنم که‏ اي نفس تو مقابل خدا ايستاده‏اي و از مقابل او مي‏روي.

هنگامي که مرگ او فرا رسيد، گريست و چنين گفت:

براي چنين وقتي بايد شتاب کرد و مردان وظيفه‏گزار چنين عمل مي‏کنند، خداوندا، از گناهان و کوتاهي‏ها و زياده‏روي‏ها از تو طلب مغفرت مي‏کنم و به جانب تو از همه گناهانم توبه مي‏نمايم، خدايي نيست جز ذات پاک تو.

اين جملات را مکرراً گفت تا جان به جان آفرين تسليم کرد. او در بيت‏المقدس از دنيا رفت و در همان جا به خاک سپرده شد.^[4]

________________________________________________________

پی نوشت:

[1]. ر. ک: رجال کشي، ص 97، ح 154.

[2]. ر. ک: شرح ابن ابي الحديد، ج 2، ص 135.

[3]. وقعة صفين، ص 190 - 188.

[4]. ر. ک: اسد الغابه، ج 3، ص 88.

نقل از: کتاب اصحاب امام علی علیه­السلام

به قلم: سيد اصغر ناظم‏ زاده قمي

نوشته شده توسط گروه اصحاب و یاران در روز دوشنبه 1390/3/16 ساعت 1:16

من این مطلب را پسندیدم