• زندگانی حضرت معصومه علیها السّلام

موضوع: ولادت حضرت معصومه علیها السلام

کلمات کليدي: حضرت معصومه، شهر مقدس قم، کریمه اهل بیت

نام شریف آن بزرگوار فاطمه و القاب ایشان «معصومه» «طاهره»، «رضیه» و «کریمۀ اهل بیت» است.

پدرشان حضرت موسی بن جعفر علیهما السّلام و مادرشان «نجمه خاتون» مادر حضرت رضا علیه السّلام است.

آن حضرت اول ذی القعده سال 173 هجری در مدینه منوره به دنیا آمد و از عالی ترین فضایل آن حضرت انتساب ایشان به بیت وحی و رسالت و امامت است. او از فرزندان رسول الله صلّی الله علیه و آله، دختر ولیّ خدا، خواهر ولیّ خدا و عمۀ ولیّ الهی است که خود سرچشمۀ سایر فضایل و کمالات معنوی و روحانی آن بزرگوار است.

عبادت آن حضرت

این بانوی جلیل القدر نمونۀ والایی از عبادت و بندگی خدا بود که عبادت و شب زنده داری هفده روزه اش در واپسین روزهای عمر شریفش تنها گوشه ای از یک عمر عبودیت و خضوع و خشوع آن زاده عبد صالح خدا در برابر ذات پاک الهی است و این بیت النور، حجره ای که آن حضرت در مدت اقامتش در منزل موسی بن الخزرج در آنجا مشغول عبادت بود و هم اکنون در شهر مذهبی قم مورد توجه دوستداران اهل بیت علیهم السّلام می باشد، محراب به یادگار مانده آن صفیه است:

این جایگاه که آنقدر منور است      این سجده گاه دختر موسی بن جعفر است.

عالمه و محدِّثه

یکی از والاترین عناوینی که نشان دهندۀ بلندی مرتبه علم و آشنایی کریمۀ اهل بیت علیهم السّلام با معارف بلند اسلام و مکتب حیات‌بخش تشیع است، «محدِّثه»(حدیث کننده) بودن آن حضرت می باشد؛ چرا که از آن حضرت احادیث و معارف بالایی به ما رسیده است.

کریمۀ اهل بیت علیهم السّلام

اولیای خداوند متعال که در راه زندگی بندگی و اطاعت، گوی سبقت را از دیگران ربوده و این راه را خالصانه پیموده اند هم در زندگی پر برکت خویش و هم بعد از آن منشأ کرامات و عنایاتی بوده اند که آثار یک عمر اخلاص و وارستگی آن‌هاست. آستان قدس فاطمی که از دیرباز منشأ هزاران کرامت و عنایت ربانی بوده است، یکی از اماکنی است که به برکت آن بندۀ شایسته، پیوسته مورد فیض و کرم بی پایان خدای فیاض و کریم  قرار داشته و ملجأ و پناهی برای  گرفتاران و درماندگان بوده است.

مقام شفاعت آن حضرت

در روز قیامت حقّ شفاعت از سوی خداوند به کسانی داده می‌شود که به مرتبۀ عالی از قرب الهی و بندگی خالصانۀ پروردگار رسیده باشند. از جمله کسانی که شفعت کردنشان در روایات ذکر شده، فاطمه معصومه علیها السّلام هستند.

امام صادق علیه السّلام می‌فرماید: «تدْخلُ بِشَفَاعَتِهَا شِيعَتِي الْجَنَّة بِأَجْمَعِهِمْ»^[1]

در زیارت آن کریمه نیز چنین می‌خوانیم: «يَا فَاطِمَةُ اشْفَعِي لِي فِي الْجَنَّةِ فَإِنَّ لَكِ عِنْدَ اللَّهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْن‏»^[2]

فضیلت زیارت حضرت

حضرت امام رضا علیه السّلام فرمودند: «هرکس او را زیارت کند در حالی که به حقش معرفت داشته باشد، بهشت برای اوست.»^[3]

غروب مهتاب در شهر ستارگان

آن حضرت پس از سفر تبعیدگونۀ حضرت رضا علیه السّلام به شهر مرو همراه عده ای از برادران خود برای دیدار برادر و تجدید عهد با امام زمان خویش راهی دیار غربت شد. وقتی در طول راه به شهر ساوه رسیدند، در آن شهر مریض شدند(برخی مورخین می‌گویند که حضرت را در ساوه مسموم کردند) و سپس ساوه را -که آن زمان مردمی مخالف اهل بیت علیهم السّلام داشت- به سمت شهر قم -که در طول تاریخ همواره پایگاه تشیع بوده است- ترک کردند.

بنا بر نقلی آن بزرگوار هفده روز در شهر قم و در منزل «موسی بن الخزرج»، بزرگ خاندان اشعری -یکی از خاندان‌های شیعۀ قم که هماره عالم پرور بوده است- اقامت نمودند و سرانجام در سن 28 سالگی در روز دهم یا دوازدهم ربیع الثانی سال 201 ه ق از دنیا رحلت فرمود.

------------------------------------------------------------------

[1] بحارالانوار، ج 57، ص 228

[2] مفاتیح الحنان، زیارت حضرت معصومه در قم

[3] بحارالانوار، ج 99، ص 266: مَنْ زَارَهَا عَارِفاً بِحَقِّهَا فَلَهُ الْجَنَّة

نوشته شده توسط ویژه نامه در روز شنبه 1391/6/25 ساعت 11:30

من این مطلب را پسندیدم