• سیره علوی

موضوع: راه ابوتراب

کلمات کليدي: زندگی علوی، ساده زیستی، سیره پیامبر

هرچقدر خواستم فکر کنم که چه چیزی در مورد این مطلب یادداشت کنم نتوانستم. آخر زندگی ما کجا و زندگی مولا کجا؟!

البته نه اینکه کسی طعم فقر را نچشیده باشد، نه؛

در اوج قدرت و ثروت، ساده زندگی کردن فضیلت دارد.

 امام صادق علیه السلام می‌فرمایند:

« کسی که ولایت علی علیه السلام را دارد، جز حلالْ نخورَد، چون مولایش چنین بود.... سوگند به آن که جانش را گرفت، تا هنگامی که از دنیا رَخت بربست، هرگز از حرام دنیا، چه کم و چه زیاد، نخورْد و هیچ‏گاه دو کار از طاعت‌‏های الهی در برابرش قرار نگرفت، جز آن که سخت‏ترین آن دو (بر جسمش) را برگزید و هیچ‌‏گاه گرفتاری‌‏ای برای پیامبر خدا پیش نیامد، جز آن که به خاطر اعتمادی که [در رفع مشکل] به وی داشت، او را اعزام می‏‌کرد و از بین این امّت، کسی جز او طاقت انجام دادن عبادت پیامبر خدا را پس از او نداشت، و آن گونه عبادت می‌‏کرد که گویی به بهشت و دوزخ می‌‏نگریست.

از مال شخصی خود، هزار برده آزاد کرد و همه این اموال، نتیجه دستْ‌‏رنج خود او و عرق پیشانی‌‏اش بود و در این کار، رضای خداوند عزوجل را می‌‏خواست و رهایی از دوزخ را می‌‏جُست و خوراکش، جز سرکه و روغن نبود و شیرینی‏‌اش - اگر می‌‏یافت - خرما بود و لباسش کرباس، و اگر از لباسش چیزی افزون بود، قیچی می‌‏خواست و آن را کوتاه می‌‏کرد.» ^[1]

-------------------

[1] الکافی:173:163:8، الإرشاد:141:2

نوشته شده توسط گروه فضائل در روز يکشنبه 1392/7/28 ساعت 24:40

من این مطلب را پسندیدم