• حلال و حرام (خطابه بخش10)

موضوع: خطابه غدیر

کلمات کليدي: حلال و حرام، ولایت، دوستدار اهل بیت، امامت

بخش دهم: حلال و حرام، واجبات و محرمات

هان مردمان! همانا حج و عمره از شعاير و آداب خدايى است. « پس زايران خانه خدا و عمره كنندگان بر صفا و مروه بسيار طواف كنند و آن كس كه در انجام كار خير، فرمان ‏بردارى كند حتماً خداوند سپاس‏گزار داناست ». (بقره / 158)

هان مردمان! در خانه ‏ى خدا حج به جاى آوريد؛ هيچ خاندانى داخل آن نشد مگر بى ‏نياز شد و مژده گرفت و آن‏ كه روى از آن برتافت، بى ‏بهره و نيازمند گشت.

هان مردمان! مؤمنى در موقف (عرفات و مشعر و منا) نماند مگر اين‏ كه خداوند گناهان گذشته ‏ى او را آمرزيد. پس بايسته است كه پس از پايان اعمال حج (با پاكى) كار خود را از سر گيرد.

هان مردمان! حاجيان از سوى خداوند كمك شده و هزينه ‏هاى سفرشان جایگزين خواهد شد و البتّه، خداوند پاداش نيكوكاران را تباه نخواهد فرمود.

هان مردمان! خانه ‏ى خدا را با دين كامل و ژرفاى دانش ديدار كنيد و از زيارتگاه ‏ها جز با توبه و بازايستادن (از گناهان) برنگرديد.

هان مردمان! نماز را به‏ پا داريد و زكات پردازيد؛ همان‏ سان كه خداوند عزّوجلّ امر فرموده است. پس اگر زمان بر شما دراز شد و كوتاهى كرديد و يا از ياد برديد، على(علیه السّلام) صاحب اختيار و تبيين‏كننده‏ ى بر شماست. همو كه خداوند عزّوجلّ پس از من، او را امانت ‏دار خويش در ميان آفريدگان نهاده است.

او از من و من از اويم. همانا او و جانشينانش از فرزندان من به پرسش‏ هايتان پاسخ داده، آن ‏چه را نمى‏ دانيد، به شما مى‏ آموزند.

هان! روا و ناروا بيش از آن است كه آن‏ ها را شمارش كرده، يك‏ باره به روا فرمان دهم و از ناروا باز دارم؛ از اين روى مأمورم كه از شما پيمان بگيرم كه دست دردست من نهيد در پذيرش آن‏ چه از سوى خداوند عزّوجلّ درباره ‏ى على اميرمؤمنان آورده ‏ام و درباره ‏ى اوصياى پس از او كه از من و اويند. اين امامت در ميان آنان پايدار است و فرجام آنان، مهدى است و استوارى پيشوايى تا روزى است كه او با خداوندِ قدر و قضا ديدار كند (قيامت).

هان مردمان! شمايان را به هر روا و ناروا (حلال و حرام) رهنمايى كردم و از آن برنمى‏ گردم. هان! آن‏ها را ياد آوريد و نگه داريد و يك ديگر را به آن توصيه كنيد و احكام خدا را دگرگون نسازيد.

هشدار! دوباره ياد مى ‏آورم: هان! نماز به پا داريد و زكات بپردازيد و به معروف فرمان دهيد و از منكر بازداريد. هشدار! برترين بخش امر به معروف اين است كه به گفته‏ ى من - درباره ‏ى امامت و ولايت على و فرزندان او - برسيد و سخنم را به ديگران برسانيد و غايبان را به پذيرش فرمان من توصيه كنيد و آنان را از ناسازگارى با من بازداريد كه اين سخنان، فرمان خدا و من است.

(هان!) هيچ امر به معروف و نهى از منكرى جز با امام معصوم تحقّق و كمال نمى ‏يابد.

هان مردمان! قرآن بر شما روشن مى‏ كند كه امامان پس از على، فرزندان اويند و من به شما معرّفى كردم كه آنان از او و از من ‏اند؛ چرا كه خداوند در كتاب خود مى‏ گويد: « امامت را فرمانى پايدار در نسل او قرار داد » (زخرف / 28) و من نيز گفته ‏ام: « مادام كه به آن دو - قرآن و امامان - تمسّك كنيد، گمراه نخواهيد شد. »

هان مردمان! پرهيزكارى! پرهيزكارى! از سختى رستاخيز بپرهيزيد؛ آن ‏سان كه خداوند عزّوجلّ فرموده: « البتّه زمين ‏لرزه ‏ى رستاخيز، حادثه ‏اى بزرگ است » (حج / 1)

ياد آوريد مرگ و قيامت را، حساب و ترازوها (براى توزين اعمال) را، محاسبه‏ ى در برابر پروردگار جهانيان و پاداش و كيفر را.

پس آن ‏كه نيكى كرد، پاداش گيرد و آن ‏كه بدى كرد، بهره‏ اى از بهشت نخواهد برد.

نوشته شده توسط گروه غدیر در روز جمعه 1393/2/5 ساعت 15:41

من این مطلب را پسندیدم