• نجات بخش

موضوع: راه ابوتراب

کلمات کليدي: قیامت، وصی پیامبر، وارث پیامبر، فضائل امیرالمومنین، پیشوای پرهیزگاران

دستان خود را بالا بیاورید و با هم از زبان امام کاظم علیه‌السلام بخوانیم؛

« پروردگارا! ... گفتی - و سخن تو حق است که نه خلافی و نه تغییری در آن است :

«یوْمَ نَدْعُواْ کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ؛ ^[1]

[یاد کن ]روزی را که هر گروهی را با پیشوایانشان فرامی‏ خوانیم».

آن روز، روزِ برانگیخته شدن است و

«إِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ؛ ^[2]

هنگامی که در صور دمیده شود...»

و«بُعْثِرَ مَا فِی الْقُبُورِ؛ ^[3]

و هر آنچه در قبرها بود، برانگیخته شد».

پروردگارا! اقرار می‏‌کنم و گواهی می‌‏دهم، اعتراف می ‏کنم و انکار نمی ‏کنم، در دل می‌‏‌دارم و در عیان، بیان می‌‏کنم. اعلان می‌‏کنم و نهان می‌‏کنم این را که تو خدایی و جز تو خدایی نیست. تو تنهایی و هیچ شریکی برای تو نیست، و محمد صلی الله علیه وآله، بنده و پیامبر توست و علی علیه السلام، امیر مؤمنان، سرور وصی‏‌ها، و وارثِ دانش پیامبران، کُشنده مشرکان، پیشوای پرهیزگاران، نابود کننده منافقان، جنگ کننده با پیمان‏شکنان (ناکثین)، تجاوزکاران (قاسطین) و از دین بیرون روندگان (مارقین)، امام و راه من است؛ آن که جز از طریق ولایت او و اقتدا به او و اقرار به فضایل او و پذیرش کلام ناقلان آن فضایل و تسلیم شدن به گزارشگران آن فضایل، به اعمال خود - هر چند که پاک باشند -، اعتماد ندارم و آنها را نجات‌‏بخش خود نمی ‏دانم.» ^[4]

------------------

[1] اسراء، آیه 71.

[2] حاقّه، آیه 13.

[3] عادیات، آیه 9.

[4] مهج الدعوات:282 و 304. 

نوشته شده توسط گروه فضائل در روز شنبه 1393/6/1 ساعت 23:5

من این مطلب را پسندیدم