• شب خاکسپاری فاطمه زهرا از زبان امام حسین علیهما السلام
موضوع: [5] بعد از سقیفه تا شهادت حضرت زهرا
کلمات کليدي:
در سومین و آخرین بخش از اشاره به زندگینامه امیرمومنان در ایام شهادت همسرش ، این بار به قسمتی از احوالات ایشان در شب خاکسپاری فاطمه زهرا سلام الله علیها و مناجات ایشان با رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می پردازیم. در این مطلب [1] نیز بخشی از سخنان و درد دل های امام علی علیه السلام را می خوانید که مظلومیت این خاندان در این جملات بر خواننده آشکار می شود.
امام حسین علیه السلام فرمود: وقتی فاطمه (سلام الله علیها) از دنیا رفت، امیر مومنان (علیه السلام) مخفیانه او را به خاک سپرد و جای قبر او را با خاک یکسان نمود . سپس برخاست و رو به قبر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) کرد و گفت: سلام من بر تو باد ای رسول خدا ، و سلام بر تو از سوی دخترت و زائرت و همان که در بقعه تو زیر خاک آرمیده و خداوند برای او چنان خواست که هر چه زودتر به تو ملحق شود. ای رسول خدا! صبرم از فراق دختر برگزیده ات کم شده و شکیبایی ام از سرور زنان جهان از دست رفته ، مگر اینکه همانطور که در مصیبت جانگداز تو صبر کردم در این جا نیز صبر کنم، چرا که من با دست خود تو را در قبر نهادم و جان تو از میان سینه و گلوی من گذشت . آری ، بهترین جمله برای من، در کتاب خدا وجود دارد که فرموده:
"ما هم از خداییم و همه به سوی او باز می گردیم." [2]
امانت بازگردانده شد و زهرا از دستم ربوده شد، ای رسول خدا ؛ چقدر این آسمان نیلگون و زمین تیره در نظرم زشت جلوه می کند. اندوهم همیشگی است و شبم به بیداری می گذرد، و غم از دلم رخت نمی بندد تا خداوند خانه ای را که تو در آن اقامت داری برایم برگزیند. غصه ای دارم جگرسوز و اندوهی شورانگیز، چه زود میان ما جدایی افتاد...و تنها به خدا شکایت می برم.
حضرت در این جا مناجات با پیامبر خدا را ادامه می دهد و از امت گله می کند و از احوال فاطمه زهرا و سوز سینه اش و غم و اندوه وی می گوید. آنگاه امیر مومنان ادامه می دهد:
آه آه...باز هم شکیبایی مبارک تر و زیباتر است، و اگر بیم غلبه چیره شوندگان نبود برای همیشه در این جا می ماندم و درنگ می نمودم و بر این مصیبت بزرگ مثل زنان عزیز مرده شیون می کردم. در مقابل چشم خدا دخترت پنهانی به خاک سپرده می شود ، و حقش پایمال و از ارثش ممنوع می گردد با این که هنوز خیلی زمان نگذشته و یاد تو از یاد ها نرفته است! [3]
آری! این سخنان امیرمومنان در شب خاکسپاری همسرش است. جملات خود گویای مظلومیت حق هستند...
--------------------
1.سوره بقره/156
2.به نقل از کتاب امیر المومنین علی ابن ابیطالب تالیف احمد رحمانی همراه با تلخیص
3.کافی 1/381
نوشته شده توسط حسینی در روز دوشنبه 1390/3/16 ساعت 1:35
من این مطلب را پسندیدم
|