• [جمل] چه کسی طلحه را کشت؟

موضوع: جنگ های دوران حکومت

کلمات کليدي: جمل، طلحه، عایشه، مروان بن حکم

محاصره ی عایشه؛پایان امید جمل

بعد از کشمکش های فراوان، بالاخره شتر عایشه - در حالی که او داخل کجاوه ای روی آن قرار داشت-در اثر قطع دست و پایش توسط سپاهیان امام به زمین خورد. در اين هنگام فرياد عايشه بلند شد، به نحوي که هر دو لشکر صداي او را شنيدند.بعد از این اتفاق،محمد بن ابی بکر،به دستور امام علی علیه السّلام،خود را به عایشه-خواهر خود- رساند و از اوضاع او خبر داد.در این هنگام گفت و گوهایی نیز میان خواهر و برادر رخ داد که به دلیل جلوگیری از طولانی شدن مطلب از آوردن آن صرف نظر می کنیم.علاوه بر محمد ،عمار یاسر و مالک اشتر نیز با عایشه سخن گفتند.

به هر حال محمد بن ابوبکر امام (ع) را از سلامتي خواهرش آگاه ساخت و امام فرمود:

"او زن است و زنان از نظر منطق قوي نيستند. حفاظت او را بر عهده بگير و او را به خانه‏ي عبدالله بن خلف منتقل کن تا درباره‏ي او تصميم بگيريم."

عايشه مورد ترحم امام و برادر خود قرار گرفت؛ ولي پيوسته زبان وي به بدگويي به امام و آمرزش خواهي بر کشتگان جمل آلوده ومشغول بود. ^[1] .

قتل طلحه

تاريخ نگاران برآنند که طلحه به دست مروان بن حکم از پاي در آمد. توضيح آنکه وقتي طلحه سپاهيان را در هزيمت و خود را در معرض هلاک ديد، راه فرار را برگزيد. در اين هنگام چشم مروان بر او افتاد و به خاطرش آمد که وي عامل مؤثر در قتل عثمان بوده است. لذا با پرتاب تيري او را از پاي درآورد. طلحه احساس کرد که اين تير از اردوگاه خودش به سوي او پرتاب شد. پس، به غلام خود دستور داد که وي را فوراً از آن نقطه به جاي ديگر منتقل سازد. غلام طلحه سرانجام او را به خرابه‏اي از خرابه‏هاي متعلق به «بني سعد» منتقل کرد.طلحه، در حالي که خون از سياهرگ او مي‏ريخت، گفت: خون هيچ بزرگي مثل من لوث نشد. اين را گفت و جان سپرد. ^[2]

-------------------------------------------------

[1] الجمل، ص 198 تا 166؛ تاريخ طبري، ج 3، ص 539.

[2] فروغ ولایت استاد جعفر سبحانی،ص 452

نوشته شده توسط گروه زندگینامه در روز شنبه 1390/8/7 ساعت 12:46

من این مطلب را پسندیدم