• قاضی نورالله شوشتری
موضوع: علمای متاخر
کلمات کليدي: سید ضیاءالدین شوشتری، امام سجاد، سید بحر العلوم
سید ضیاءالدین نورالله حسینی مرعشی شوشتری در سال 956 هجرى در شهر شوشتر از توابع خوزستان در خاندانى روحانى و صاحب نفوذ دينى به دنيا آمد. نسب شریفش به وجود مبارک حضرت امام سجاد علیه السلام میرسد. پدر او سيد شريف از علماى بزرگ اسلام و از شاگردان شيخ ابراهيم قطيفى بود. جد او سيد نور الله نيز از علماى شيعه و بزرگان سادات شوشتر و مورد احترام مردم بود. برادرانش مير اسماعيل، مير قطب الدين و مير محسن، هر سه از شاگردان پدر خود و متبحر در علوم عقلى و نقلى بودند. عالمانى كه مداومتشان بر ادعيه و مستحبات زبانزد همه بوده و در درك مطالب علمى، هر يك شهره زمان خويش بودهاند. علاوه بر اين، عموى قاضى نور الله و فرزندان او نيز از جمله عالمان وارسته دين بودهاند.
تحصيلات
قاضى نور الله شوشترى پس از طى مراحل ابتدايى تعليم و تربيت، براى كسب معارف و علوم عقلى و نقلى عازم ديار خراسان شد و در كنار مرقد شريف ثامن الحججعليهالسلام سال ها از دانش اساتيد بزرگوار آن ديار بهره برد.
سفر به هندوستان
قاضى نور الله، همانگونه كه خود يادآور شده، پس از اتمام تحصيلات و دانش اندوزى،براى هدايت مردم به هندوستان سفر كرد. در هندوستان آوازه سيد به تمام نقاط رسيد و طالبان حقيقت، گروه گروه به سوى او شتافتند تا از محضرش كسب فيض كنند. نقل كردهاند قاضي فقه را بر مبناي مذاهب پنجگانه «شيعه»، «حنفيّ»، «مالكي»، «حنبلي» و «شافعي» براي طلاب هر مذهب تدريس مينمود و در خاتمه و بيان اقوال، نظر شيعه را با ظرافتي خاص بر كرسي مينشاند.
منصب قضاوت
شهرت وى آنچنان بالا گرفت كه سلطان هند محمد جلال الدين اكبر (سلطان اکبر شاه)از او دعوت نمود و وقتى فضل و علم او را ديد به او پيشنهاد قضاوت كرد. قاضى براى قبول اين منصب شرطى گذاشت و آن اينكه در امر قضاوت به فتواى هيچكس عمل نكند و به اجتهاد خودش عمل نمايد. اكبر شاه شرط قاضى را پذيرفت و بدين گونه لقب قاضى به ابتداى نام سيد نور الله شوشترى اضافه شد.
اساتيد و شاگردان
متأسفانه در كتب موجود ذكرى از اساتيد قاضى نور الله به ميان نيامده و بجز مولى عبد الواحد شوشترى كه قاضى نور الله در مشهد افتخار شاگردى او را داشته، نام ديگر اساتيد او در دست نيست. نام شاگردان قاضى نیز در تاريخ ثبت نشده است. بجز فرزندان او كه همگى در محضر پدر به مقامات بلند علمى و معنوى رسيدهاند تنها نامعلامه شيخ محمد هروي خراساني، علامه مولا محمد علي كشميري، سيد جمال الدين عبدالله مشهدي از میان شاگردان وی ثبت شده است.
تأليفات
قاضى نور الله در مدت عمر 70 ساله خود تأليفات فراوانى داشته كه رقم آنها به 98 عنوان مىرسد. به لحاظ جامعيت وى در علوم عقلى و نقلى و ادبيات، تأليفات او نيز بسيار متنوع است. او در علوم مختلف از جمله: فقه، اصول، تفسير، كلام، مناظره و عرفان تأليف دارد و ديوان شعرى نيز از او به يادگار مانده است.
مهمترين تأليفات او عبارتند از:
إحقاق الحق،كه در رد كتاب «فضل بن روزبهان» نوشته است.
مجالس المؤمنين،كه شرح حال علماى شيعه است.
الصوارم المهرقة در رد الصواعق المحرقة ابن حجر مكى هيثمى.
مصائب النواصب (يا معائب النواصب) در رد كتاب نواقض الروافض است كه در رد شيعه نوشته شده بود و...
شهادت
پس از مرگ سلطان اكبر شاه، فرزند او جهانگير شاه به حكومت رسيد. او قاضى نور الله را بر مسند قضاوت ابقاء كرد. در اين ميان حسودان و علماى دربارى دائما نزد حاكم به سعايت پرداختند. پس از مدتى كه كينه آنها بيشتر شد و كلمات آنان در شاه تأثير گذاشت، جهانگير شاه در سال 1019 هجرى اجازه كشتن قاضى را به آنان داد و آنان با كمال قساوت آنقدر بر بدن نحيف اين عالم شيعه و پيرمرد 70 ساله شلاق زدند تا جان به جان آفرين تسليم كرد و به اجداد طاهرينش پيوست. میگويند بر بدن قاضي نورالله با چوب خاردار آنچنان زدند كه بدنش قطعه قطعه شد. پيكر او در آگرا (از ايالت اتو پرديش هند) مدفون گردید.
نوشته شده توسط گروه معرفی علما در روز سه شنبه 1390/8/3 ساعت 16:24
من این مطلب را پسندیدم
|