• استدلال امیر به حدیث غدیر

موضوع: احتجاج و استناد به غدیر

کلمات کليدي: احتجاج ، استدلال به حدیث غدیر، اسناد حدیث غدیر، رحبه، سند حدیث غدیر

یکی از راه های اثبات اینکه حدیث غدیر دارای سند است یادآوری استدلالاتی است که به آن شده است. در طول تاریخ افراد بسیاری (از جمله خود امیرالمؤمنین علیه السلام) در مناظره های خود با مخالفان به حدیث غدیر استناد کرده اند و همین مطلب باعث شده که علمای ما با دلایل بیشتری به اسناد حدیث غدیر بپردازند. یکی از آن استدلالات توسط امیرالمؤمنین علیه السلام در یکی از محله های کوفه به نام «رحبه» صورت گرفت.

زمانی که به امیرالمؤمنین علیه السلام خبر رسید که در خلافت او شک کرده اند و عده ای او را به غصب خلافت متهم می کنند، در جمع مردم کوفه در محله «رحبه» حضور یافت و شروع به مناظره کرد و فرمود:

«سوگند می دهم آن مسلمانی را که در روز غدیر حضور داشت، به پا خیزد و آن چه را که از رسول خدا شنیده است شهادت دهد. اما غیر از آن کسی که با چشمانش آن حضرت را دیده و با گوش هایش سخن او را شنیده است به پا نخیزد.»

سی نفر از صحابه به پا خواستند که دوازده نفر آنان از جنگجویان جنگ بدر بودند. همه شهادت دادند که پیامبر صلی الله علیه و آله دست علی علیه السلام را گرفت و گفت:

«آیا من به شما از خود شما اولی نسیتم؟»

گفتند: «بلی» پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:

«هر کس من مولای او هستم، علی مولای اوست. خدایا! دوست بدار کسی را که علی دوست بدارد و دشمن بدار کسی را که علی دشمن بدارد.»

سپس امیرالمؤمنین علیه السلام رو کرد به انس بن مالک که یکی از صحابه پیامبر صلی الله علیه و آله بود و در غدیر حضور داشت و به او فرمود:

«چرا تو با اصحاب رسول خدا برنخاستی تا به آنچه دیده بودی شهادت بدهی؟»

او در پاسخ گفت:

« یا امیرالمؤمنین! عمر زیادی از من گذشته و فراموشی گرفته ام.»

حضزت به او فرمود:

« اگر دروغ می گویی خداوند تو را به بیماری «برص» مبتلا کند. آن چنان که عمامه ات نتواند آن را بپوشاند.»

هنوز از جا برنخاسته بود که آثار برص در صورت او نمایان شد. از آن پس همیشه می گفت:

«به نفرین بنده ی صالح خدا گرفتار شدم»

(بیانات عالم فقید لبنانی مرحوم شرف الدین نوسوی در شماره بعد در روز سه شنبه مورخ 3/5/91 آورده خواهد شد)

منبع: مسند احمد حنبل ص 117

نوشته شده توسط گروه غدیر در روز جمعه 1391/4/30 ساعت 17:27

من این مطلب را پسندیدم