• [جمل] حماقت مجدّد ابوموسی؛این بار در جمل

موضوع: جنگ های دوران حکومت

کلمات کليدي: ابوموسی اشعری، بصره، جبل عامل، عثمان بن حنیف

بعد از درگیری های بصره،و بعد از کشمکش های فراوان، نهایتا صلحی موقت میان دو گروه برقرار شد.اما همان گونه که گفته شد این صلح موقت بود و حتی دلایل برقراری این صلح خود در تاریخ جزء مواردی است که بین مورّخین اختلافی است.

ثبات استاندار در حفظ مقام و موقعيت امام علی علیه السلام، ناکثان را سخت عصباني کرده بود. لذا در نخستين لحظاتي که بر او دست يافتند او را لگدمال کردند و موهاي سر و رويش را کندند. سپس در قتل او به مشاوره پرداختند و سرانجام تصويب کردند که او را رها کنند، زيرا از آن مي‏ترسيدند که برادر او سهل بن حنيف در مدينه واکنش تندي نشان دهد.

طبق نقل تاریخ همگي کسانی که توسط ناکثان کشته شدند، نگهبانان مسجد و دارالاماره و زندان بودندکه با خدعه و حيله به آن ها دست يافتند و همه را به طرز فجيعي سر بريدند.

قیام حیکم

بعد از همه ی این جریانات شخصی به نام "حیکم" با سيصد تن از قبيله‏ي عبدالقيس تصميم گرفت با ناکثین نبرد کند . شرح قیام او و عوامل آن هم با حواشی آن در تاریخ آمده است.این قیام در نهایت توسط ناکثین در هم شکسته شد و همه ی آن ها کشته شدند.به این ترتیب،بصره به طور کامل به دست ناکثین افتاد.

موضعگیری جاهلانه ابوموسی اشعری

بنابراین امام تصمیم گرفت که براي سرکوبي ناکثين از مردم کوفه کمک بگيرد، چه تنها سنگري که براي او در سرزمين عراق باقي مانده بود شهر کوفه و قبايل اطراف آن بود. ولي در اين راه والي کوفه ابوموسي اشعري مانع بود، زيرا هر نوع قيام را فتنه مي‏پنداشت و مردم را از ياري کردن امام (ع) باز مي‏داشت.ابوموسي پيش از بيعت مهاجرين و انصار با امام (ع) والي کوفه بود و پس از روي کار آمدن آن حضرت، به صلاحديد مالک اشتر، در پست خود باقي ماند. آنچه امام را بر ابقاي او درمقام خود واداشت، علاوه بر نظر مالک اشتر، پيراستگي ابوموسي از اسراف در بيت المال و حيف و ميل آن بود و از اين حيث با ساير استانداران عثمان تفاوت و تمايز داشت.

باري، امام (ع) چاره را آن ديد که شخصيتهايي را به کوفه اعزام کند و در اين مورد نامه‏هايي براي ابوموسي و مردم کوفه بفرستد تا زمينه را براي اعزام نيرو آماده سازند و در غير اين صورت، به عزل استاندار و نصب ديگري بپردازد.

حضرت در این راستا ابتدا محمد بن ابی بکر و بعد در مراحل بعد ابن عباس و مالک و عمّار و امام حسن مجتبی را برای این کار مامور کرد.

----------------------------------

نوشته شده توسط حسینی در روز جمعه 1390/6/11 ساعت 27:0

من این مطلب را پسندیدم