• [صفین] متن کامل پیمان صلح صفین ...

موضوع: جنگ های دوران حکومت

کلمات کليدي: صفین، عمروعاص، معاویه

متن کامل پیمان صلح صفین

1-      هر دو گروه راضی شدند که در برابر داوري قرآن سر فرود آورند و از دستورهاي او گام فراتر ننهند و جز قرآن چیزي آنان را متحد نسازد و کتاب خدا را، از آغاز تا پایان، در مسائل مورد اختلاف داور خود قرار دهند.

2-      علی و پیروان او، عبدالله بن قیس (ابوموسی اشعري) را به عنوان ناظر و داور خود برگزیدند و معاویه و پیروان او، عمروعاص را به همین عنوان انتخاب کردند.

3-      از هر دو نفر به بزرگترین پیمانی که خدا از بنده ي خود گرفته است میثاق گرفته شد که کتاب خدا را پیشواي خود قرار دهند و آنجا که داوري آن را یافتند از آن فراتر نروند و آنجا که داوري آن را نیافتند به سنت و سیره ي پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم مراجعه کنند. به اختلاف دامن نزنند و از هوا و هوس پیروي نکنند و در کارهاي مشتبه وارد نشوند.

4-      عبدالله بن قیس و عمروعاص هر کدام از پیشواي خود پیمان الهی گرفتند که به داوري هر دو، که براساس کتاب و سنت پیامبر انجام گیرد، راضی شوند و نباید آن را بشکنند و غیر آن را برگزینند، و جان و مال و ناموس آنان در حکومت هر دو نفر، تا هنگامی که از حق فراتر نروند، محترم است.

5-      هرگاه یکی از دو داور پیش از انجام وظیفه درگذرد، امام آن گروه داور عادلی را به جاي او بر می گزیند، به همان شرایطی که داور پیشین را برگزیده بود. و اگر یکی از پیشوایان نیز پیش از انجام داوري درگذرد، پیروان او می توانند فردي را به جاي او برگزینند.

6-      از هر دو داور پیمان گرفته شد که از سعی و کوشش فرو گذار نباشند و داوري ناروا نکنند. و اگر بر تعهد خود عمل نکردند، امت از داوري هر دو بیزاري جوید و در برابر آنان تعهدي ندارد. عمل به این قرارداد بر امیران و داوران و امت، لازم و واجب شمرده شد و از این به بعد، تا مدت انقضاي این پیمان، جان و مال و اعراض مردم در امن و امان است. باید سلاح بر زمین نهاده شود و راهها امن گردد و در این مورد بین حاضر در این واقعه و غایب از آن تفاوتی نیست.

7-      بر هر دو داوراست که در نقطه اي میان عراق و شام فرود آیند و در آنجا جز کسانی که مورد علاقه ي آنان است حاضر نشوند و آنان تا آخر ماه مبارك رمضان مهلت دارند که امر داور را به پایان برسانند و اگر خواستند می توانند زودتر از آن موعد داوري کنند، همچنان که م یتوانند امر داوري را تا انقضاي موسم حج عقب بیندازند.

8- اگر هر دو داور بر طبق کتاب خدا و سنت پیامبر داوري نکنند مسلمانان به نبرد خود ادامه خواهند داد و هیچ تعهدي میان طرفین نیست. بر امت اسلامی است که به آنچه در این پیمان است عمل کنند و همگی در برابر کسی که بخواهد زور بگوید یا تصمیم به نقض آن بگیرد امت واحدي باشند.

آن گاه، به نقل طبري، از هر دو طرف ده نفر به عنوان شهود پیمان حکمیت را امضا کردند. در میان امضا کنندگان از جانب امیر المومنین علیه السلام اسامی عبدالله بن عباس، اشعث بن قیس، مالک اشتر، سعید بن قیس همدان، خباب بن ارت، سهل بن حنیف، عمرو بن الحمق خزاعی و فرزندان امام حسن و امام حسین علیهما السلام دیده می شود. پیمان نامه در عصر روز چهارشنبه هفدهم صفر سال 37تنظیم شد و به امضاي طرفین رسید.

هر دو داور تصمیم گرفتند که در سرزمین ازهر (اذرح (؟) - منطقه ي مرزي میان شام و حجاز) فرود آیند و در آنجا به داوري بپردازند و دو طرف چهارصد نفر به عنوان ناظر اعزام شدند که داوري را تحت نظر بگیرند.

آزاد کردن اسرا

چون کار نگارش و امضا و ابلاغ صحیفه به پایان رسید، امیر المومنین علیه السلام کلیه ي اسیران دشمن را به طور یکجانبه آزاد کرد. در حالی که پیش از آزاد سازي اسیران شامی، عمروعاص اصرار می ورزید که معاویه اسیران سپاه امیر المومنین علیه السلام را اعدام کند.وقتی معاویه کار بزرگوارانه ي امام رادید سخت به خود لرزید و به فرزندعاص گفت:اگرما اسیران رامیکشتیم درمیان دوست ودشمن رسوا میشدیم.

روش امیر المومنین علیه السلام با اسیران دشمن در هنگام نبرد به صورتی دیگر بود اگر فردي اسیر می شد او را آزاد می ساخت مگر اینکه کسی را کشته باشد که در این صورت به عنوان قصاص کشته می شد. و اگر اسیر آزاد شده اي براي بار دوم اسیر می گشت بدون چون و چرا اعدام می شد، چه بازگشت او به سپاه دشمن از نیت پلید او حکایت می کرد.

 _________________________________

با تصرف و تلخیص از کتاب فروغ ولایت

نوشته شده توسط طه حسن زاده در روز يکشنبه 1391/9/26 ساعت 13:21

من این مطلب را پسندیدم