• ابوبرزه اسلمی

موضوع: اصحاب

کلمات کليدي: ابوبرزه اسلمی، اصحاب

ابو برزه، از اصحاب رسول خدا صلي الله عليه و آله و اميرالمؤمنين علي عليه ‏السلام است. نام او نضله فرزند عبداللَّه و به قولي فرزند عبيد يا عابد است و در سال 60 هجري قبل از مرگ معاويه، يا سال 64 هجري در زمان حکومت يزيد بن معاويه دار فاني را وداع گفته است. به نقل ابن حجر عسقلاني و ابن اثير و ديگر مورخان، ولي در فتح مکه و فتح خيبر و غزوه حنين و چند غزوه ديگر در رکاب رسول خدا صلي الله عليه و آله حضور داشته و سپس در رکاب اميرالمؤمنين عليه ‏السلام در جنگ صفين و نهروان جنگيده و بعد در فتح خراسان شرکت کرد و در همان جا وفات نموده است. ^[1]

دو روایت در مورد جناب ابوبرزه:

ابو برزه و اعتراض به يزيد بن معاويه

او در شام در مجلس يزيد بن معاويه حاضر بود که اسراي آل محمّد صلي الله عليه و آله را از کربلا آوردند، وقتي مشاهده کرد «يزيد بن معاويه» بر لب سيدالشهدا عليه‏ السلام چوب خيزران مي‏زند، گفت:

«اي يزيد! چوب را بردار، من خودم ديدم که پيامبر صلي الله عليه و آله آن [لبان] را مي‏ بوسيد. اي يزيد! آيا نمي‏ داني که روز قيامت تو را مي‏ آورند، در حالي که ابن ‏زياد - لعنه اللَّه - شفيع توست و حسين عليه ‏السلام را مي‏ آورند در حالي که شفيع او حضرت محمد صلي الله عليه و آله است.»

وي اين سخنان را گفت و برخاست و رفت. ^[2]

حديثي در فضيلت حضرت علي

انس بن مالک نقل مي‏کند:

رسول خدا صلي الله عليه و آله به من فرمود، ابو برزه را به نزد آن حضرت صلي الله عليه و آله فراخوانم، وقتي خدمت پيامبر خدا صلي الله عليه و آله شرفياب شد، حضرت اين حديث را که من نيز شنيدم به او فرمود:

يا ابا برزه، ان ربّ العالمين عهد إليَّ عهداً في علي بن ابي طالب، فقال: انه راية الهدي، و منار الايمان، و امام اوليائي، و نور جميع من أطاعني؛

اي ابو برزه، خداوند با من در مورد علي بن ابي‏طالب عهدي فرموده است که او رايت و پرچمدار هدايت و منار ايمان و پيشواي اولياي من است، نور و پرتو همه کساني است که مرا اطاعت کنند.

سپس رسول خدا صلي الله عليه و آله در ادامه فرمود:

يا ابا برزه، علي بن ابي طالب أميني غداً في القيامة و صاحب رايتي في القيامة، علي مفاتيح خزائن رحمة ربّي؛

اي ابو برزه، همانا علي فرداي قيامت امين و صاحب رايت من است، و کليدهاي گنجينه‏هاي رحمت پروردگارم در دست او خواهد بود. ^[3]

________________________________________________________

پی نوشت:

[1] ر. ک: اسد الغابه، ج 5، ص 19 و 146 ؛ الاصابه، ج 6، ص 433 ؛ تهذيب التهذيب، ج 8، ص 513 ؛ در رجال طوسي، ص 60، ش 3 تنها به اسم و کنيه و اين که از اصحاب حضرت علي عليه‏السلام بوده، اکتفا نموده است.

[2] اسد الغابه، ج 5، ص 20.

[3] حلية الاولياء، ج 1، ص 66.

برگرفته از کتاب: اصحاب امام علی علیه السلام

به قلم: سيد اصغر ناظم‏ زاده قمي

نوشته شده توسط گروه اصحاب در روز دوشنبه 1391/1/28 ساعت 23:58

من این مطلب را پسندیدم