• اصبغ بن نُباته
موضوع: اصحاب
کلمات کليدي: اصبغ بن نباته ، اصحاب
اَصبَغ بن نُباته تميمي حَنْظلي مُجاشِعي از ياران ويژه امير مؤمنان علي عليه السلام و از چهره هاي برجسته ياران ايشان[1] و از معتمدان آن حضرت است.[2]
استوار گامي او در دوستي علي عليه السلام مشهور است. او در متون کهن تاريخي به شيعه[3] معروف و به عشق و دوستي علي عليه السلام مشهور است. او از «شُرطة الخَميس (نيروهاي ويژه)»[4] و از فرماندهان آنان است[5] که تا مرز مرگ و شهادت، با مولا عليه السلام پيمان بسته بودند.[6]
اصبغ در جنگ هاي جمل و صِفّين، همراه مولا عليه السلام بود[7] و از ياران با وفاي علي عليه السلام به شمار مي رفت. اصبغ، عهد نامه علي عليه السلام به مالک اشتر را نقل کرده[8] که مجموعه اي بزرگ و جاودان است. پس از ضربت خوردن علي عليه السلام، وي از معدود افرادي است که اجازه حضور بر بالين ايشان را يافت.[9] اصبغ را از ياران امام حسن عليه السلام نيز شمرده اند.[10]
روایتی در مورد جناب اصبغ بن نباته
در کتاب وقعة صِفّين - به نقل از عمر بن سعد اسدي، در يادکرد واقعه صِفّين - نقل شده که:
علي بن ابي طالب عليه السلام يارانش را ترغيب [به جهاد] کرد. پس اصبغ بن نباته در حضور او برخاست و گفت:
اي امير مؤمنان! مرا با باقي مانده مردم، پيش فرست که امروز، پايداري و ياري ام را خواهي ديد. ما شاميان را تار و مار کرده ايم و خود، هنوز جنگجويان و دلاوراني داريم. به من اجازه ده تا به پيش بتازم.
علي عليه السلام فرمود:
«به نام و برکت خدا، به پيش بتاز».
پس اصبغ، پرچمش را برگرفت و پيش مي راند و مي خواند :
اي اصبغ! تا به کي اميد ماندن داري؟
بي گمان، اميد با نا اميدي درهم شکسته مي شود.
آيا حوادث روزگار را نمي بيني که چه سان در مي رسند؟
پس هوا و هَوَست را چون چرم، دبّاغي کن.
مدارا تو را بهتر به خواسته ات مي رساند
امروز، گرفتاري اي هست و فردا نيز بيکار نخواهي بود.
پس اصبغ - که پيري پارسا و پرهيزگار بود و هرگاه دو نفر را در نزاع با هم مي ديد، شمشيرش را غلاف ميکرد - در حالي بازگشت که شمشير و نيزه اش را [ به خون، ] رنگين کرده بود.
او از ذخيره هاي علي عليه السلام به شمار ميرفت که تا پاي جان به ايشان پايبند بود و از شه سواران عراق شمرده مي شد و علي عليه السلام از اعزام او به جنگ و کشتار، دريغ مي ورزيد. [11]
________________________________________________________
پی نوشت:
[1] رجال النجاشي:4:69:1، الفهرست:119:85، وقعة صفّين:406.
[2] کشف المَحَجّة:236، وقعة صفّين:406.
[3] الطبقات الکبري:225:6.
[4] الطبقات الکبري:225:6، الاختصاص:65.
[5] وقعة صفّين:406.
[6] رجال الکشّي:165:321:1.
[7] وقعة صفّين:406.
[8] رجال النجاشي:4:70:1، الفهرست:119:85.
[9] الأمالي، طوسي:191:123.
[10] رجال الطوسي:919:93. نيز، ر. ک:تهذيب المقال:198:1-5:204.
[11] وقعة صفّين:442.
نوشته شده توسط گروه اصحاب در روز جمعه 1390/12/12 ساعت 5:9
من این مطلب را پسندیدم
|